Kolera Verse
Kapı çalarsa lütfen açma yok kimseyi beklediğm sanki.cinayet işledim ve yok cesedi saklayacak yerim.güneş hergün uyandırır günü güne günaydın denilmez nöbeti devralır gece ona iyi geceler dilenmez yakaladın mı tartakla çek saçını öğlenin cehennemin tutuşturulduğu vakti artık öğrendin lütfen içinden bağır ağrılı başıma ne bu garez ses çıkarma alma nefes parmak uçlarında gez.24 saat inşaat sesleri sürer kafam da bir kımıldasam devrilecek kafama büsbüyük bina tek parça geldim diye darbe almadım sanma bir ben bulanıyorum kızıla bir bulanıyor kızıl bana.bir tavus kuşuna binip buralardan artık gideceğim acıkırsam cebimdeki yaşlı yusufcukla besleneceğim ne yazık ki unutmak istediklerimi hep bileceğim bir iskambil eve taşınıp ilk depremde öleceğim
Nakarat
Aklımı kaçırmak üzereyim ben çürük bir düzeneğin üzerindeyim neyin beni beklediğini bilmemekteyim.her yerde bilinmezlik var
Sagopa Kajmer Verse
Kara tahtaya rap yazardım beyaz tebeşşirlen büyüynce kaldırımlara kazıdım rapin adını çiviylen.kendimi bulmalıydım bir ufacık nedenlen yollar seni çağırıp kıymetli bir vesileylen eğlen gönül eğlen.kapalı sabah buz gibi akşam ve sisli bir öğlen aklımda kalanlar bir kemik ve bir etten olan benden ibareten peki ya ne haber senden ? anlatma dilersen tamamını koy den den.eğer şiir sel olacaksa şiirsellik elzem olur dalga karaya değdiği vakit ondan bir çok şeyler olur.aşınır adem bir kaya gibi eğer ki dalgam hüzünse düşer yaprak kendiliğinden eğer mevsim hazansa.ölüm aşşağıda ve hayat yukarıda doğdum ve o gün başladım hep sis tırmanışa kaptım bu dağa darmadığın ayak altım umudumun üstüne bastın kopmak üzere olan bir parçada vücudum ve tüm ağırliğim.ellerimde kelebekler ölmelerini bekliyorum seyrettikçe ibret alıp dalıp dalıp gidiyorum duyduklarım kabası alınan bir kısmıdır bu bütünün hali yok kırışıklıklarıma değer mi tünün..
Kapı çalarsa lütfen açma yok kimseyi beklediğm sanki.cinayet işledim ve yok cesedi saklayacak yerim.güneş hergün uyandırır günü güne günaydın denilmez nöbeti devralır gece ona iyi geceler dilenmez yakaladın mı tartakla çek saçını öğlenin cehennemin tutuşturulduğu vakti artık öğrendin lütfen içinden bağır ağrılı başıma ne bu garez ses çıkarma alma nefes parmak uçlarında gez.24 saat inşaat sesleri sürer kafam da bir kımıldasam devrilecek kafama büsbüyük bina tek parça geldim diye darbe almadım sanma bir ben bulanıyorum kızıla bir bulanıyor kızıl bana.bir tavus kuşuna binip buralardan artık gideceğim acıkırsam cebimdeki yaşlı yusufcukla besleneceğim ne yazık ki unutmak istediklerimi hep bileceğim bir iskambil eve taşınıp ilk depremde öleceğim
Nakarat
Aklımı kaçırmak üzereyim ben çürük bir düzeneğin üzerindeyim neyin beni beklediğini bilmemekteyim.her yerde bilinmezlik var
Sagopa Kajmer Verse
Kara tahtaya rap yazardım beyaz tebeşşirlen büyüynce kaldırımlara kazıdım rapin adını çiviylen.kendimi bulmalıydım bir ufacık nedenlen yollar seni çağırıp kıymetli bir vesileylen eğlen gönül eğlen.kapalı sabah buz gibi akşam ve sisli bir öğlen aklımda kalanlar bir kemik ve bir etten olan benden ibareten peki ya ne haber senden ? anlatma dilersen tamamını koy den den.eğer şiir sel olacaksa şiirsellik elzem olur dalga karaya değdiği vakit ondan bir çok şeyler olur.aşınır adem bir kaya gibi eğer ki dalgam hüzünse düşer yaprak kendiliğinden eğer mevsim hazansa.ölüm aşşağıda ve hayat yukarıda doğdum ve o gün başladım hep sis tırmanışa kaptım bu dağa darmadığın ayak altım umudumun üstüne bastın kopmak üzere olan bir parçada vücudum ve tüm ağırliğim.ellerimde kelebekler ölmelerini bekliyorum seyrettikçe ibret alıp dalıp dalıp gidiyorum duyduklarım kabası alınan bir kısmıdır bu bütünün hali yok kırışıklıklarıma değer mi tünün..
