MONOTONLUK MARATONU
KOLERA
Benimle kal hevesim kursağımda bakılı kaldı
Gözlerim telaş misali her ölenle ağladı
Pervasız tenin gözümü aldı komada martı
Lodos mağduru melteminde ayıldı ve
Sensiz uyandı. Suskunluğum minnetimdi
Yokluğun varlığı kanattı kendimi limana
Bağladım uçarı aklım halattı kararların
Ve kesin seçimin bütünü eşittir hayatı
Bacaklarım kırıldı adın koluma kanattı.
Burun buruna geldim seni bulmak için
Her belayla düşündüm 3 yıl arayla
Küs mü mecnun Leyla’ya? Bacaklarımı
Sarkıttım dalga çarpar ayağıma
Beyaz saçların akasya çalmış kokunu lavanta
Vadeli yıllar karanlıktan korkmayı sana yasaklatır
20 senede uzayan saçı küçük bir bit makaslatır
2 çocuğum olsa aklım salıncakta sallanır
Büyük istemiyorum çünkü annem babam yaşlanır.
Saçının beli kopmasın, korkarım Allah muhafaza
Şerefine izin verdim bugün kalbimdeki her muhafaza
Ziyarette evliya dedim fark etmelerini sağla
Buz gibi karaya vurmuşum, bulmuş sahil muhafaza
Tanrım yıllar günaha soktu, gel de içimi filtre et
Yıkılır bendim ilk tayfunda, yağmurun işi çiselemek
Sineğin yalısı her papatya, yüzünden çirkin çiçek
Çıkışmıyor param melek, yürüyerek geliyorum sabret.
SAGOPA
Nakarat
Bırak, yine başa döndü bu dünya
Yine sona sardı aynı kaset bıktım!..
Bu monotonluk maratonu. onu tanı!
İçine düşünce koştur..
Verse
Derin bir denizin dibine çökmüş bir hazine aşk denen
Gafilen bir av olur aniden. bir kalp, ve diğeri hükmeder
Benden uzakta olsun derdim körpecik çocukken
Gücümü toplamam gerekti aldanışımı yaşarken
Kıvranışımı seyreden melekler gibidir sükünet
Tam kendimi toplamışken önüme çıkar hayalet
Ve korku içime hucmederken korkup kaçar cesaret
Felaket sarsılışı mı izler, cesete çevirir esaret
Yardım et, bir iğne vur! Ve sönsün acımın yangını
Güneş su olsa, yağmur kurusa ayıltamaz bu baygını
Çok zorladım şansımı ve yetiştirdim hırsımı
Yaşama kafa tutarken kafamı kırdı cadının tılsımı.
Hileden uzak bu adama sille vurma yazıktır
İlle çilemi çekmem lazım? Nurum yüzüme dargındır
Bilde gerisi mühim değil, sevgim sana özel ve saftır
Bugüne dek işlediğim günaha. istiramım tek bir attır.
Dökmek ister içini içim, anlatmalı mı biçim biçim?..
Her neşe bir içim ve işlenişime direnişim
Ben yürüdükçe kalır izim, bitmek bilmez pembe dizim
Yüzüm her resimde karanlık karamsar bir çizim…
KOLERA
Benimle kal hevesim kursağımda bakılı kaldı
Gözlerim telaş misali her ölenle ağladı
Pervasız tenin gözümü aldı komada martı
Lodos mağduru melteminde ayıldı ve
Sensiz uyandı. Suskunluğum minnetimdi
Yokluğun varlığı kanattı kendimi limana
Bağladım uçarı aklım halattı kararların
Ve kesin seçimin bütünü eşittir hayatı
Bacaklarım kırıldı adın koluma kanattı.
Burun buruna geldim seni bulmak için
Her belayla düşündüm 3 yıl arayla
Küs mü mecnun Leyla’ya? Bacaklarımı
Sarkıttım dalga çarpar ayağıma
Beyaz saçların akasya çalmış kokunu lavanta
Vadeli yıllar karanlıktan korkmayı sana yasaklatır
20 senede uzayan saçı küçük bir bit makaslatır
2 çocuğum olsa aklım salıncakta sallanır
Büyük istemiyorum çünkü annem babam yaşlanır.
Saçının beli kopmasın, korkarım Allah muhafaza
Şerefine izin verdim bugün kalbimdeki her muhafaza
Ziyarette evliya dedim fark etmelerini sağla
Buz gibi karaya vurmuşum, bulmuş sahil muhafaza
Tanrım yıllar günaha soktu, gel de içimi filtre et
Yıkılır bendim ilk tayfunda, yağmurun işi çiselemek
Sineğin yalısı her papatya, yüzünden çirkin çiçek
Çıkışmıyor param melek, yürüyerek geliyorum sabret.
SAGOPA
Nakarat
Bırak, yine başa döndü bu dünya
Yine sona sardı aynı kaset bıktım!..
Bu monotonluk maratonu. onu tanı!
İçine düşünce koştur..
Verse
Derin bir denizin dibine çökmüş bir hazine aşk denen
Gafilen bir av olur aniden. bir kalp, ve diğeri hükmeder
Benden uzakta olsun derdim körpecik çocukken
Gücümü toplamam gerekti aldanışımı yaşarken
Kıvranışımı seyreden melekler gibidir sükünet
Tam kendimi toplamışken önüme çıkar hayalet
Ve korku içime hucmederken korkup kaçar cesaret
Felaket sarsılışı mı izler, cesete çevirir esaret
Yardım et, bir iğne vur! Ve sönsün acımın yangını
Güneş su olsa, yağmur kurusa ayıltamaz bu baygını
Çok zorladım şansımı ve yetiştirdim hırsımı
Yaşama kafa tutarken kafamı kırdı cadının tılsımı.
Hileden uzak bu adama sille vurma yazıktır
İlle çilemi çekmem lazım? Nurum yüzüme dargındır
Bilde gerisi mühim değil, sevgim sana özel ve saftır
Bugüne dek işlediğim günaha. istiramım tek bir attır.
Dökmek ister içini içim, anlatmalı mı biçim biçim?..
Her neşe bir içim ve işlenişime direnişim
Ben yürüdükçe kalır izim, bitmek bilmez pembe dizim
Yüzüm her resimde karanlık karamsar bir çizim…
